Olayda şikayetçi, polis memuru olarak görev yaptığını, 657 sayılı Kanunun 74’üncü maddesine istinaden kurumlar arası geçiş için dilekçe verdiğini, Emniyet Genel Müdürlüğü Personel Daire Başkanlığına yaptığı bilgi edinme başvurusuna cevaben 2015 tarihli yazı ile talebinin halen değerlendirme aşamasında olduğu bilgisinin verildiğini, kendisinden sonra İl Müdürlüğüne aynı taleple dilekçe veren başka bir polisin hemen atamasının yapıldığını belirterek, kendisine yapılan haksızlığın giderilmesini talep etmişti.
Kurum kararında gerekçe olarak şu ifadelere yer verildi:
“657 sayılı Kanunun 74 üncü maddesi uyarınca kurumlar arası nakil talebine ilişkin olup; ilgili madde uyarınca, şikayetçinin nakil talebine muvafakat verilip verilmemesi hususunda idareye takdir yetkisi tanınmıştır. Şüphesiz ki, İdare takdir yetkisini kullanırken mutlak ve sınırsız hareket etmemeli, yargı içtihatlarına uygun olarak şikayetçinin elde edeceği kişisel yarar ile idarenin hizmeti yürütürken uğrayacağı kayıp arasında bir denge kurmalıdır. 10, 11, 12 ve 13 numaralı paragraflarda yer alan Danıştay kararlarında, “eğitim ve öğretim hakkı”, “aile birliği”, “gitmek istenilen kurumda yükselebilme olanağı”, “aynı durumda olan personele daha önce muvafakat verilmiş olması” gibi sebepler dolayısıyla kişilerin yararları İdarenin hizmeti yürütürken uğrayacağı zararın üstünde tutulmuştur. Ancak olayımızda şikayetçinin yargı içtihatlarında yer alan gerekçelerden birisi hariç (başka personele muvafakat) diğerlerini ileri sürmediği gibi, makul, mantıklı, meşru ve güncel bir gerekçe olmaksızın sırf sübjektif sebeplerle nakil talebinde bulunduğu anlaşılmıştır. Şikayetçi başka bir personele muvafakat verildiğini öne sürmüşse de; her iki personelin aynı koşullarda olmadığı, diğer personelin hizmetinin daha fazla olduğu, idarenin takdir yetkisini kamu yararı ve hizmet gereklerine aykırı kullandığının iddia edilmediği, kullanıldığına dair tarafımızdan dosya içerisinde bu konuya ait bilgi, belge ve delile rastlanmadığından başvurucunun bu yöndeki iddiasına katılmak mümkün olmamıştır.
Ayrıca İdarenin cevabında da; artan polis ihtiyacından bahisle bu hizmetin yetişmiş, nitelikli personel tarafından yürütülmesinin amaçlandığı ve bu durumun kamu hizmetin bir gereği olduğu ifade edilmiştir. Gerçekten de; kamu hizmetinin etkin, verimli şekilde yürütülmesi için kamu yararı düşünülerek kamu hizmetini yürütecek kişilerin yetenek ve özelliklerine uygun birimlerde çalıştırılması gerekmektedir. Bunun yanı sıra; ülkemizin güneydoğu bölgesinde yoğun olarak yaşanan terör olayları ve ülkemizin terörle mücadele politikasının fonksiyonu düşünüldüğünde yetişmiş ve nitelikli polis ihtiyacının arttığı hususu da yadsınamaz bir gerçektir. Şikayetçinin polis meslek yüksek okulunda mesleki eğitimini tamamladığı ve 24/07/2009 tarihinde atanarak, bu tarihten günümüze kadar polislik görevini yaptığı dolayısıyla verimliliğinin en yüksek olduğu ve hizmetinden en yüksek oranda yararlanılacak bir birimde çalıştırıldığı, naklen gitmek istediği Nüfus ve Vatandaşlık Müdürlüğü’nde aldığı eğitime uygun bir görevde çalışmayacağı, ayrıca şikayetçinin kamu yararına tercih edilebilecek bir kişisel yararının bulunmadığı, İdarenin muvafakat talebini değerlendirirken takdir yetkisinin sınırlarını aşmadığı ve İdarenin işleminin hukuka aykırı olmadığı anlaşıldığından şikayet başvurusunun reddine karar vermek gerekmiştir.”
Kamu Denetçiliği Kurumu bu gerekçelerle, şikayetin REDDİNE, kararın şikayetçiye ve İçişleri Bakanlığı Emniyet Genel Müdürlüğü’ne tebliğine karar verdi.
memurun yeri.com