Bu karar, bir kamu görevlisinin bir protesto yürüyüşüne katıldığı gerekçesiyle “siyasi parti yararına fiilen faaliyette bulunmak” suçlamasıyla kademe ilerlemesinin durdurulması cezası alması üzerine açtığı davada, idare ve derece mahkemelerinin cezayı onaması sonrasında yapılan bireysel başvuruya ilişkindir; Anayasa Mahkemesi, kamu görevlilerinin tarafsızlık ve sadakat yükümlülüklerinin kamu hizmetinin niteliği gereği önemli olduğunu kabul etmekle birlikte, başvurucuya uygulanan disiplin yaptırımının hangi somut fiiller nedeniyle gerçekten bir siyasi parti lehine faaliyette bulunma sayıldığının açıkça ortaya konulmadığını, başvurucunun toplantı ve gösteri yürüyüşü hakkı ile kamu hizmetinin tarafsızlığı arasında mahkemelerce adil ve ikna edici bir denge kurulamadığını ve ağır disiplin cezasının zorunlu bir toplumsal ihtiyacı ve orantılılığı gösteren ilgili ve yeterli gerekçeyle desteklenmediğini belirlemiştir; bu nedenle toplantı ve gösteri yürüyüşü düzenleme hakkının ihlal edildiğine karar verilmiş, yeniden yargılama yapılmasına hükmedilmiş ve başvurucuya manevi tazminat ödenmesine karar verilmiştir; karşıoyda ise protestonun niteliği ve kamu görevlisinin statüsü nedeniyle verilen cezanın meşru ve orantılı olduğu savunulmuştur.