1298/1882 tarihli “Saltanatı Seniyye Şehbenderlerine Dair Nizamname-i Dahili”, Osmanlı Devleti’nin yurtdışındaki ticaret ve diplomatik temsilcileri olan şehbenderlerin (konsolosların) görev, yetki, maaş, disiplin ve idari işleyişini ayrıntılı şekilde düzenleyen kapsamlı bir mevzuat metnidir. Nizamname; şehbenderlik teşkilatını muvazzaf (maaşlı) ve fahri (gönüllü) olarak ikiye ayırmakta, tayin usulünden maaşlara, görev yerlerinden teftiş esaslarına, disiplin cezalarından tahsisat ve rüsumatın muhasebesine kadar tüm düzenlemeleri içermektedir. Şehbenderlere; Osmanlı tebaasının haklarını koruma, ticari ilişkileri gözetme, diplomatik yazışmaları yürütme, kamu düzenini izleme ve yerel basını takip etme gibi yetkiler verilmiştir. Ayrıca nizamnamede fahri şehbenderlerin yetki ve sorumlulukları da detaylandırılmış, idari denetim, harcamaların muhasebesi ve devletle yazışma usulleri belirlenmiştir. Bu düzenleme, Osmanlı dış temsilcilik sisteminin kurumsallaşmasına ve ticaret diplomasisinin bürokratik çerçevede yürütülmesine önemli katkı sunmuştur.