Bu karar, birden fazla işçinin iş sözleşmelerinin sendikal nedenlerle feshedildiğini ileri sürerek açtığı işe iade ve sendikal tazminat davalarında derece mahkemelerinin ret kararlarına ilişkindir; ilk derece mahkemeleri ile istinaf/temyiz mercileri, sendika üyeliği, işyerindeki sendikal örgütlenmenin seyri, toplu iş sözleşmesi süreci, sendikalı işçilerin oranı, yakın tarihlerde kimlerin hangi gerekçeyle işten çıkarıldığı, işverenin olası sendikal baskı uygulayıp uygulamadığı gibi belirleyici unsurları ayrıntılı biçimde incelemeden “sendikal fesih ispatlanamadı” sonucuna varmıştır; Anayasa Mahkemesi, bu yüzeysel yaklaşımın devletin pozitif yükümlülüğünü yerine getirmediğini, sendika hakkına (Anayasa m.51) ilişkin etkili ve ilgili-yeterli gerekçe sunulmadığını belirlemiş ve sendika hakkının ihlal edildiğine karar vermiştir; ihlalin giderilmesi için dosyaların ilgili iş mahkemelerine yeniden yargılama yapılmak üzere gönderilmesine hükmedilmiş, bazı başvurucular lehine ayrı ayrı 34.000 TL manevi tazminata karar verilmiştir; buna karşılık yargılamanın uzun sürmesine ilişkin şikâyetler, bu tür iddialar için önce Tazminat Komisyonuna başvurulması gerektiği hâlde bu yol tüketilmediği gerekçesiyle kabul edilemez bulunmuştur.